Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου 2014

fearfulness & self-esteem

  Δεν έχω καταλάβει ακόμα αν ο άνθρωπος όσο μεγαλώνει καλυτερεύει επειδή μαθαίνει...Θα μπορούσε κανείς να πει ότι απλά συνηθίζει στον πόνο ,να τον πατούν αυτοί που του επιβάλλονται και απλώς να χάνει τα συναισθήματα του μέρα με τη μέρα.
  Θυμήσου απλά πως ήσουν παιδί ..έτρεχες ,γελούσες ,έπεφτες ,χτύπαγες και πάλι γελούσες.Έχεις φθαρεί τόσο που τίποτα δεν σε κάνει να γελάσεις με τα μάτια σου...και όχι με τα χείλη!Ξέρεις τι εννοώ!Εξαρτάσαι από ουσίες που ενώ ξέρεις πως θα σε βλάψουν τις αφήνεις να εισβάλλουν στον εαυτό σου ,σε αυτόν τον εαυτό που τόσο μισείς και προσπαθείς να αυτοκαταστραφείς με οποιαδήποτε τρόπο...Και όλα αυτά γιατί ; έχεις χάσει τα αισθήματα σου!το είναι σου!Τι άλλο σου έχει μείνει να δώσεις ; ζείς ή επιβιώνεις ;
 Φοβάσαι για όλα ,υποτάσσεσαι  σε όλα και δεν κάνεις τίποτα για αυτό καθώς πιστεύεις πως δεν μπορείς ,ή μάλλον έτσι σε έχουν μάθει .

  Δεν είναι αργά...
 Your actions can carry out your crazy desires,can offer you your true smile
 
 

Τετάρτη 4 Σεπτεμβρίου 2013

Numbers & People

  Η ζωή είναι γεμάτη απρόοπτα ,γεμάτη όμορφες στιγμές ...μα και στιγμές που σε γεμίζουν θλίψη και στεναχώρια .Στιγμές που δεν θες να σταματήσουν ποτέ μέχρι που πάντα κάτι θα γίνει και θα χαλάσουν...Ή αν όχι πάντα ,τις περισσότερες φορές!Όλους νομίζω θα μας βόλευε να υπήρχε ένα κουμπί που θα το είχαμε πάντα στη τσέπη μας και όποτε θελήσουμε να το πατήσουμε και όλα να σταματήσουν εκεί ..για όσο επιθυμούσε ο καθένας μας ..μέρες,μήνες,ακόμα και χρόνια...Όλοι βέβαια γνωρίζουμε πως κάτι τέτοιο είναι αδύνατον ,προς το παρόν τουλάχιστον καθώς η τεχνολογία δεν μπορεί να επέμβει στους αυστηρούς νόμους της φύσεως ,ετσι αναγκαζόμαστε απλά να διακόπτουμε καταστάσεις και στιγμές διότι ο χρόνος τελειώνει..Οι δείκτες του ρολογιού κινούνται τόσο αργά όταν θέλουμε να ξεφύγουμε από μία κατάσταση...μα τόσο γρήγορα όταν έχουμε την επιθυμία να ζήσουμε λίγο παραπάνω μία στιγμή ...!Σαν κάποιου είδους μαύρης μαγείας να υπάρχει ανάμεσα σε αυτούς τους εκνευριστικούς αριθμούς..και ίσως γι'αυτό να μην μου άρεσαν ποτέ ! 

  Το χειρότερο όμως είναι ότι μαζί με τις στιγμές φεύγουν και τα άτομα...Αναγκασμένα και μη φεύγουν μακριά ...Και τότε εσύ πρέπει να ξεχάσεις ,να κάνεις πως τίποτα δεν συνέβει και να συνεχίσεις όπως πριν .Τόσο δύσκολο να χαιρετάς κάποιον και να γνωρίζεις πως ίσως ειναι και η τελευταια φορά που τον βλέπεις...γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να γίνει !Για αυτό πρέπει ο καθένας να εκτιμά τις στιγμές του και κυρίως τους ανθρώπους που τις ζει μαζί!Να μην αφήνει λόγια ή πραξεις για πιο μετά ,σαν να μην υπάρχει χρόνος ούτε αριθμοί!Ο,τι θες να πεις και να κανεις καντο τωρα !Γιατί τα δευτερόλεπτα φεύγουν βροχή και οι άνθρωποι χάνονται...

Σάββατο 30 Μαρτίου 2013

Just a game

 Αν με ρωτούσες πως θα χαρακτήριζα τη ζωή θα σου έλεγα πως μοιάζει λίγο με παιχνίδι. Και αυτό γιατί όπως και εκεί χάνεις ή νικάς έτσι και στη ζωή σου .Απλά εδώ απογοητεύεσαι λίγο παραπάνω ωστόσο προσπαθείς ώσπου να τα ξανακαταφέρεις. Είναι δύσκολο να αντέξεις τις αποτυχίες δεν λέω...αλλά φαντάσου πως άμα τις αντέξεις μετά τίποτα δεν σε σταματάει ,θα έχεις περάσει όλα τα δύσκολα και όλα πια θα σου φαίνονται "παιχνιδάκι". Είδες τελικά πως συνεχώς εκεί καταλήγεις...στο παιχνίδι! Είναι λίγο αστείο το γεγονός πως προσπαθούμε όλοι καθημερινά να επιβιώσουμε όσο πιο καλύτερα μπορούμε αφού παράλληλα μας εμφανίζονται εμπόδια στη κάθε κίνηση μας. Γιατί  πρέπει να γίνεται έτσι ; Γιατί απλά να μην μας συμβαίνουν μόνο όμορφα πράγματα ;  Να είχαμε αυτό που θέλουμε χωρίς να προσπαθούμε συνέχεια να τα καταφέρουμε για να ζήσουμε καλά. Και όλα αυτά καθώς κάποια μέρα γνωρίζουμε πως θα χαθούμε όλοι .Είναι σαν ένα παιχνίδι δίχως τελειωμό ,χάνεις,νικάς,χάνεις,νικάς,κουράζεσαι...και έπειτα κάποιος νέος παίχτης έρχεται και παίρνει τη σειρά σου ...Ο οποίος είναι νέος στο παιχνίδι ,ξεκούραστος και γεμάτος όρεξη και ζωντάνια ! Όπως όλοι βεβαία στην αρχή ,μετά όμως μαθαίνει τους κανόνες ,τα κόλπα ,το αληθινό παιχνίδι ...και έτσι έρχεται και η σειρά του !

  Βέβαια όλα αυτά φαίνονται πολύ απαισιόδοξα. Μα δεν είναι !Το παιχνίδι είναι κάτι όμορφο ,που σε χαλαρώνει ,σε διασκεδάζει και σε εξιτάρει. Δεν αρέσει σε όλους ,μα αυτοί που ξέρουν καλά τον ρόλο τους και τον διαχειρίζονται κατάλληλα χωρίς την χρήση αθέμιτων μέσων...στο τέλος βγαίνουν μπροστά!!!Έτσι είναι και η ζωή ,ένα περίεργο παιχνίδι ,το οποίο δεν χρειάζεται ούτε κόπο ούτε κάποιο μυστικό επιτυχίας ,απλά δείχνεις τα καλύτερα χαρτιά σου και προσπαθείς να τερματίσεις όμορφα!!!

Σάββατο 28 Απριλίου 2012

ονειρεμένες στιγμές.

  Είναι οι μέρες που όλα είναι ήμερα ,όλα είναι "οκ" και μου αρέσει αυτή η κατάσταση.Υπάρχουν βέβαια και κάποιοι που λένε πως αυτό είναι βαρετό και μονότονο .Δεν συμφωνώ ,είναι όμορφο να είσαι ήρεμος και ξεκούραστος ,δεν χρειάζεται συνέχεια κάτι να γίνεται και δεν μιλάω μόνο για αρνητικές καταστάσεις ,αλλά και αυτές οι εκπλήξεις δεν χρειάζονται συνέχεια .Γιατί η ομορφιά της ζωής είναι σε αυτό που λέγεται "γαλήνη" .Ψάξε αυτόν τον όρο πιο βαθιά και μην παρασέρνεσαι από τα απρόσμενα της ζωής .Ο παράδεισος βρίσκεται στη ζωή σου και όχι αφού τελειώσει .Γιατί πάντα περιμένουμε για το μετά ,μεταξύ μας δεν πιστεύω στο παράδεισο και στη κόλαση μετά το τελειωμό της ζωής.Αλλά πιστεύω πως μπορείς να κάνεις τη ζωή σου όμορφη σαν τον "παράδεισο" που μόνο εσύ μπορείς να δημιουργήσεις στη ψυχή σου  .Ψάξε εκεί βαθιά και σίγουρα κάτι θα βρεις .Ψάξε και θα το πετύχεις !
  

 Η γαλήνη δεν είναι ο παράδεισος ,αλλά το μέσον που θα σε ανεβάσει εκεί ψηλά!Στα αστέρια και στο μπλε του ουρανού .Τα όνειρα είναι όνειρα και η πραγματικότητα ,πραγματικότητα.Τι σε κάνει να πιστεύεις πως δεν μπορείς να το αλλάξεις αυτό?Ο,τι δυσκολία και να αντιμετωπίζεις ,πάντα έχεις τη δυνατότητα να ελέγχεις τη κατάσταση ,γιατί είναι στο χέρι σου.Δεν ξέρω εαν υπάρχει απόλυτη ευτυχία αλλά υπάρχουν ονειρεμένες στιγμές ,τις οποίες μόνο εμείς τις δημιουργούμε και αν τις ενώσουμε όλες μαζί...που ξέρεις ,πολύ να αγγίξουμε το μεγάλο μας όνειρο... :) 

Κυριακή 11 Μαρτίου 2012

Όλα αλλάζουν !

  Σαν ένα όμορφο τραγούδι που λέει " όλα αλλάζουνε και τίποτα δεν μένει ".Έχω να διατυπώσω πως ναι.Πολλά πράγματα αλλάζουνε.Άλλα μένει κάτι.Ακόμα και αν δεν το βλέπεις .Πάντα κάτι θα είναι στο πλάι σου.Οι άνθρωποι έρχονται και φεύγουν πολλές φορές.Πιο παλιά δεν το καταλάβαινα αυτό.Ποιος ο λόγος να εγκαταλείψεις κάποιον με τον οποίο έχεις μοιραστεί πολλές στιγμές μαζί του?Κάποιον τον οποίο ξέρεις καλά και έχεις ζήσει πολλά?Φυσικά όπως και εσένα μου το έχουν κάνει αυτό και είχα αναρωτηθεί και όλας.Μα τι λάθος έκανα?Σε τι φταίω?Και όμως η ζωή με δίδαξε.Μέσα από τη ζωή κατάλαβα πως με κάποια άτομα απλά δεν είναι στη μοίρα να μείνεις μαζί.Ξέρω ξέρω τι σκέφτεσαι τώρα.Μα τι μοιρες και αηδίες.Εμείς την ορίζουμε την μοιρα μας.Και λοιπόν?
Θεωρώ πως όσοι φεύγουν από τη ζωή σου άξιζε να φύγουν.Και όσοι μένουν άξιζε να μείνουν .
Βρέθηκα σε καταστάσεις να χωριστώ με κάποιο δικό μου άνθρωπο λόγω κάποιας παρεξήγησης ή κάποιου τσακωμού.Και όμως υπάρχει και αυτή η περίπτωση που ξαναβρεθήκαμε μαζί στο μέλλον.Γιατί απλά ήταν προορισμένο να είμαστε φίλοι ή ο,τι άλλο.

   Και για εσάς που φύγατε και δεν ξαναγυρίσατε να ξέρετε δεν σας μισώ.Δεν σας βρίζω.Δεν σας κακολογώ.Ξέρω τι σας αξίζει και με ποιους πρέπει να είστε στη ζωή σας.Αλλά να θυμάστε πως όταν αφήνεις κάποιο άτομο από τη ζωή σου να φύγει τότε αυτή σου η πράξη θα γυρίσει πίσω.Και εκεί που θα σε παρατήσει καποιος.Θα ρωτήσεις τον εαυτό σου.Τι λάθος έκανα? 

Δεν μισώ κανέναν.Δεν λυπάμαι τίποτα.Δεν ανήκω πουθενά.

Άνθρωποι στη ζωή έρχονται και φεύγουν.Οι σχέσεις αλλάζουν όσο και οι καταστάσεις .Το μόνο που πρέπει να κάνεις είναι να δώσεις αξία σε αυτούς που θα είναι πάντα στο πλάι σου.Στους σταθερούς ανθρώπους.Σε αυτούς που αγαπούν τα θετικά σου μα και τα αρνητικά σου.Γιατί πια η κατάσταση είναι γνωστή.Όσο κάνεις "παρέα" με κάποιον δεν βλέπει τα αρνητικά σου.Μα ξαφνικά με κάποιο λάθος αλλάζουν όλα!Ξαφνικά δεν είσαι αυτός που ήξερε.Η τέλεια παρέα.Και τότε αρχίζει να απομακρύνεται.

Θα σε θυμάμαι και ας μην είσαι πια κοντά μου .Τουλάχιστον ξέρω πως έγινε αυτό που έπρεπε να είχε γίνει απο καιρό. 

Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2012

Kiss the stars and walk on the rainbow!

 Τι άλλο έχει μείνει σε αυτά τη ζωή?Τίποτα.
Φορές που είσαι αισιόδοξος ,άλλες που είσαι απαισιόδοξος.Γιατί ποτέ κανένας δεν ξέρει τι θέλει .Γιατί οι καταστάσεις και τα γεγονότα αλλάζουν τόσο γρήγορα.Από τη  μια στιγμή στην άλλη.Και αυτό σε μπερδεύει τόσο πολύ.Τόσο που θες να τα παρατήσεις όλα και να φύγεις μακριά .Μακριά από όλους και όλα.Να θυμάσαι πάντως πως δεν είσαι μόνος σου.
Οι άνθρωποι είναι αστέρια που λάμπουν στον ουρανό .Το όμορφο είναι πως λάμπουν όλα ανεξαιρέτως καθώς όλα ανήκουν στον ίδιο ουρανό.Κανένα δεν πρέπει να σβηστεί .Κανένα δεν πρέπει να σταματήσει να λάμπει έστω για λίγο.Όσες συννεφιές και να περάσουν αυτά τα αστέρια θα είναι εκεί και θα παραμένουν λαμπερά ,τόσο όμορφα...Και ξαναεπιστρέφω πίσω..Πίσω στο παρελθόν αλλά και σε ξεχασμένα λόγια και υποσχέσεις,μέσα μου ξέρω πως τίποτα δεν έχει ξεχαστεί ,τίποτα δεν έχει τελειώσει..Απλά μετά ακολουθεί το συνηθισμένο...Ακολουθεί κάτι καινούριο που πάντα ειδικά άμα είναι καλό θα σε ενθουσιάσει,θα το ερωτευτεις ,θα το αφήσεις να φύγει ή και να μείνει.Πότε όμως δεν θα το ξεχάσεις.Γιατί έτσι είναι η ζωή φίλε μου.Γεμάτη ανατροπές και αλλαγές.Θα απογοητευτείς,θα τα παρατήσεις,θα παλέψεις,θα νικήσεις μα και θα χάσεις.Μην περιμένεις ποτέ να τα έχεις όλα.Μπορείς να έχεις τα πάντα όταν κοιτάξεις καθαρά στον ουρανό και προσέξεις τα υπόλοιπα αστέρια που λάμπουν για σένα και σε περιμένουν πίσω από σύννεφα και καταιγίδες να ταξιδέψετε μαζί.

Έχεις όλη σου τη ζωή να ψάξεις αυτό το κρυφό πάνω από τους ουρανούς.Πάνω από αυτό το μπλε υπάρχει κάτι κρυφό,κάτι μαγικό και ταυτόχρονα δελεαστικό!Μην ζεις στον συμβιβασμό.Ψάξε αυτό που στους άλλους περνάει αδιάφορο καθημερινά.Σου στέλνονται σημάδια από διάφορους τομείς και όμως εσύ δεν δίνεις σημασία.Ας σταματήσουμε αυτή την αδιαφορία για ο,τι μικρό υπάρχει.Τα μικρά πράγματα στη ζωή είναι και τα πιο όμορφα,μόνο αυτά θα κρατήσουν πολύ!
Αγάπησε το διαφορετικό,παρατήρησε το απαρατήρητο ,τόλμησε το απαγορευμένο,αγάπησε κάτι μικρό μα διαχρονικό.Ξεπέρασε τα όρια που σου ορίζουν οι άλλοι.Όρισε εσύ τα όρια της ζωής σου και φτάσε μέχρι εκεί αλλά και ακόμα πιο πάνω!



Είμαστε χαμένοι στο μπλε του ουρανού!

Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2012

Χαμένος θησαυρός....



Είναι πολλές οι φορές που χάνεις ευκαιρίες στη ζωή σου γιατί 
πολύ απλά δεν τόλμησες .Δεν δοκίμασες.Δεν πήρες το θάρρος 
να κάνεις κάτι και ας μην είχε το επιθυμητό αποτέλεσμα.Λοιπόν
γι'αυτό και θεωρώ πως ο καθένας μας πρέπει να έχει όνειρα.
Γιατί χωρίς αυτά τα όνειρα δεν υπάρχει η πραγματικότητα.
Πρέπει να ελπίζεις αλλά και να τολμάς και να κατακτήσεις το κόσμο,όλα όσα θες!Και άμα δεν το πετύχεις με τη πρώτη μη τα παρατάς ,γιατί αυτό θα είναι το μάθημα σου!Τότε θα μάθεις τα λάθη τα οποία δεν πρέπει να επαναλάβεις στην επόμενη προσπάθεια σου!Και είμαι εντελώς σίγουρη πως άμα πραγματικά το θες και προσπαθήσεις γι'αυτό θα πετύχεις!

Η ζωή κρύβει εμπόδια τα οποία μπορεί να σε ρίξουν κάτω.Ωστόσο το μόνο που σου μένει να κάνεις είναι  να σηκωθείς και να συνεχίσεις πιο δυνατός!Γιατί όταν ξεπεράσεις όλους τους φόβους σου ,τότε δεν θα έχεις να φοβηθείς τίποτα!Απλά θα προχωράς μπροστά αποφασισμένος να πετύχεις και θα έχεις αφήσει πίσω σου όλες αυτές τις δυσκολίες.
Το παιχνίδι που φοβάσαι να παίξεις,η σπηλιά που φοβάσαι να μπεις ,η ζωή που φοβάσαι να ζήσεις κρύβει το θησαυρό που ψάχνεις.