Αλλήλων έργα

Αγάπησες ακόμα και αυτό που νόμιζες ότι μισούσες και απεχθανόσουν. Αυτό που δεν ήταν κάτι φοβερό για τους άλλους, αλλά ήταν αδιανόητο για σένα. Εσύ που μια ζωή μιλούσες και διέδιδες πως δεν μπορείς την καταπίεση, πως δεν αντέχεις τη συμβίωση, την πλύση εγκεφάλου, την αφέλεια. Εσύ ακόμα έλεγες πως δεν αντέχεις άλλα πιο χαζά, όπως το camping, τις ξένες τουαλέτες, τους ψεύτες και αγενείς ανθρώπους, την πολυλογία, τις μεγαλοστομίες. Δήλωνες λάτρης του "λακωνίζειν'', της διασκέδασης, των μεγάλων παρέων, του "καθωσπρεπισμού" και της γαλήνης. Εσύ που όλο έλεγες, όλο μιλούσες.
Βλέπεις ,λοιπόν, πως αρκεί ένας μονάχα άνθρωπος να σου αλλάξει τα μυαλά. Αυτός να ' ναι ο ένας που θα σε κάνει κάποιον άλλο. Θα σε μεταμορφώσει. Εσύ θα κάνεις όλα σου τα δήθεν αδιανόητα. Γιατί τίποτα δεν μπορούμε να κάνουμε, μέχρι να δούμε πως γίνεται στην πράξη, δοκιμάζοντας το.
Αρκεί η αγάπη προς αυτόν τον ΕΝΑ άνθρωπο, ο χώρος και ο χρόνος που του δίνεις για να χωρέσει στη ζωή σου η διαφορετικότητα. Να μπουν στη ζωή σου οι συνήθειες του ,οι πράξεις του και οι σκέψεις του και να σε επηρεάσουν.Αρκεί να τολμήσεις να αγγίξεις τους φόβους σου και να τους ξεπερασεις. Κάποιος σου έδειξε τον δρόμο απ'την αφετηρία σου προς τον τερματισμό της ζωής σου, ή μάλλον κάποιοι. Ηταν πολλοί, γιατί και εσύ δεν είσαι ένας. Είσαι όλοι αυτοί μαζί. Ολοι όσοι μπήκαν στη ζωή σου, είσαι.
 Τώρα κάνεις πράγματα που ούτε φανταζόσουν, γιατί αγαπάς ή γιατί σ'αρέσαν τελικά ή ίσως γιατί σου έγιναν συνήθεια. Κι όλα αυτά τα κουβαλάς μαζί σου. Πάντα θα θυμάσαι στιγμές, καλές ή κακές, δεν έχει σημασία. Αυτές οι στιγμές είναι η ιστορία σου. Βάλε χρώμα στη ζωή σου, ποικιλία. Και τον αέρα που εισπνέεις, φύσηξε τον δυνατά...γιατί ποτέ δεν ξέρεις πόσοι μπορούν απο εσένα να αναπνεύσουν. . .